h istoria m exei ws e3hs:
kapote,se ena mikro xwrio pou ligoi katoikousan kai ligoi h3eran,2 koritsia phgan na episkeftoun tous papoudes tous....ka8ws ekanan thn apogeumatinh tous volta sto xwrio,eidan ena megaaaaaalo omorfo kthrio....fainotan palio kai egataleleimeno.alla htan omorfo kai sugekrimena eixe mia mageutikh prasinh lampsh,pou ekane tis kopeles na 8eloun na to doun kai apo mesa....etsi,ka8ws anoigan thn porta enas anatrixiastikos 8orubos sunodeuomenos apo to tri3imo ths portas ka8ws anoige tous proetoimase gi'auto pou 8a suneuene....otan mphkan mesa,h porta ekleise apotoma monh ths kai ena tromaxtiko ourliaxto gunaikas akousthke....ta koritsia panikovli8hkan kai prospa8hsan na anoi3oun thn porta.Mataia omws....h porta nnd anoige k etsi arxisan na th xtupoun me mania kai na fwnazoun "boh8eia!!!"...meta apo kapoies stigmes,enas para3enos geros anoi3e thn porta,tous eipe pws ton elegan James Maddy Adersson kai tous xamogelase satanika,afou tis rwthse ti epa8an!Ekeines tou e3hghsan ti egeine kai ekeinos,afou prwta gelase satanika kai ponhra,tous eipe pws prin apo xronia,mia gunaika dwlofwnh8hke ekei gia aprosdioristous logous...uphrxan bebaia polles fimes alla o geros,pou milouse les kai htan kati apoluta fusiko kai provlepsimo,nnd tis anefere.....otan gurisan sto spiti ta koritsia tous e3hghsan kai phgan na tous di3oun to meros kai emeinan ekplhktes otan eidan pws to spiti eie e3afanistei kai kai eigdan mia anakoinwsh 8anatou se mia kolwna,pou 8a eprepe na htan toixokollhmenh polla xronia prin,giati elege:"19 Fevrouariou 1925,o James Maddy Addersson apeviwse ex8es kai h khdeia tou 8a akolou8hsei aurio......
__________________________________________________________________________________________________
Sε ένα χωριό της Κρήτης κάπου στην περιοχή του Ηρακλείου,υπάρχει ένα μικρό χωριό στο οποίο δεν θα αναφερθώ ιδιαίτερα.
Λοιπόν σαν τα κλασσικά βράδια του καλοκαιριού όλα τα παιδιά μαζευόντουσάν στην εκκλησία του χωριού και συζητούσαν ώρες ατελείωτες!
Λοιπόν, ένα κανονικό βράδυ,έκανε αρκετό κρύο χωρίς ίχνος ζεστασιάς στον καλοκαιρινό αέρα.
Ένα από τα παιδιά λεγόταν Νίκος.Εκεί που καθόταν και περίμενε να του έρθει κανά καλό ανέκδοτο να πεί άκουσε κάποιον να το φωνάζει,περίμενε δεν τον ξαναφώναξε κανείς και έτσι δεν έδωσε σημασία.
Αυτό έγινε άλλες δύο φορές.Την τρίτη παραξενεμένος πήγε στο καφενείο να ρωτήσει αν τον φώναζε κανείς από εκεί!Κανείς.
Αρκετά εκνευρισμένος ξεκίνησε για το σπίτι του!Και τότε είδε το παράξενο της ιστορίας!Πάνω απ'ο 20 σκιές τον ακολοθούσαν,στην αρχή νόμιζε οτί κάποιος του έκανε πλάκα.
Τότε ένιωσε ένα ψύχος να διαπερνά την ραχοκοκκαλιά του,δεκάδες κραυγές το στόμα του,καιένιωσε τελείως αδύνατος.
Το επόμενο πρωί ξύπνησε στο έδαφος,χωρίς καμία γνώση .Το μόνο που θυμόταν ήταν μία έντονη λάμψη και σκίες να χάνονται.......
_________________________________________________________________________________________________
Sε μια πόλη μιας πολιτείας της Αμερικής (Λουσιάνα) ήταν ένα κοριτσάκι που του άρεσε να ξαπλώνει στο χωλ του σπιτιού της και να κοιτάει στο ταβάνι. Κάθε φορά που ξάπλωνε το έβλεπαν οι γονείς του να μιλάει στο ταβάνι. Το κοριτσάκι τότε έλεγε ότι ήταν ένα παιδί στο ταβάνι. Κάποια μέρα μάλιστα πέταγε και μία μπάλα στο ταβάνι για να παίξει με το "παιδί " που έβλεπε, αλλά όπως ήταν φυσικό το "παιδί " στο ταβάνι δεν έπιανε την μπάλα και το κοριτσάκι ρώταγε γιατί δεν μπορεί να πιάσει την μπάλα. Κάποια μέρα η μητέρα του κοριτσιού ήταν στο μπάνιο και έβαζε πλυντήριο, όταν άκουσε κάποια γέλια και ένιωσε κάποιον να περνάει από πίσω της γρήγορα. ένιωσε και ένα απαλό αεράκι όπως αυτό που νιώθουμε όταν κάποιος περνάει από δίπλα μας τρέχοντας. Τότε η μητέρα του κοριτσιού νομίζοντας ότι ήταν η κόρη της της είπε να μην τρέχει μέσα στο σπίτι. Όμως το κοριτσάκι ήταν στο σαλόνι και έβλεπε ταινία (συγκεκριμένα το Casper). Τα συμπεράσματα δικά σας..
_________________________________________________________________________________________________
Κάποτε σε ένα χωριό της Πελοπονήσσου (Κοντοβάζαινα) υπέρχε μια οικογένια η οποία ήταν πολύ δεμένη. Ένα βράδυ αποφασήζουν να βγουν για μια βόλτα όλοι μαζί. Ετοιμάζονται και φεύγουν. Ο μικρότερος γιός όμως ήθελε να δει κάποια ταινία στην τηλεώραση και θέλησε να μείνει σπίτι. Οι γονείς όμως επειδή δεν υπάρχουν πολλά άτομα στο χωριό εκείνο φοβίθηκα μην πάθενε τίποτα το παιδί από τον φόβο του και είπαν σε μια ξαδέρφη του να κάτσει στο σπίτι να τον προσέχει. Η κοπέλα δέχτηκα και έκατσε στο σπίτι να προσέχει τον ξαδεφό της, ο οποίος ήταν μικρότερός της κατά 6 χρόνια. Τελικά η ταινία που ήθελε να δει ο μικρός δεν την είδε γιατί είχε αλλάξει το πρόγραμμα της τηλεώρασης. Αποφάσησαν να πάνε και εκείνοι κάποια βόλτα. Ετοιμάστηκαν και εκείνοι και έφυγαν. Στον δρόμο ο μικρός χάνεται και η κοπέλα προσπάθησε να τον βρει, αλλά η κάθε της προσπάθεια ήταν μάταια μιας και ο ξαδερφός της είχε κυριολεκτικά εξαφανηστεί. Η κοπέλα φοβήθηκε αρκετα και θέλησε να πάρει τηλέφωνο τους γονείς του μικρού αλλά συνηδιτοποίησε ότι δεν είχε μαζί της κάποιο κηνιτο. Έψαχνε να βρει και το ξάδερφό της αλλά και τους γονρίς του. Με το πολύ ψάξημο χάθηκε και έφτασε σε ένα μέρος που δεν είχε ξαναδεί. Σε κάποια στιγμή είδε την μορφή του ξάδερφού της αλλά μόνο για κάποια δευτερόλεπτα. Από φόβο αποφάσησε να μείνει εκεί μέχρι να περάσει κάποιος να την πάρει ή να της πει τέλος πάντων πως θα έφτανε στην πλατεία του χωριού. Μετά από αρκετή ώρα κάποιο αμάξι πέρασε από εκεί και πείρε την κοπέλα. Από εκείνη την βραδιά κανένας δεν έμαθε τίποτα για το τι απέγινε. Μετά από λίγο καιρό την είδαν νεκρή κάτω από ένα δέντρο και τα ρούχα του ξάδερφού της...
Κάτι από εμένα: Υπόψην ο ξάδερφός της δεν πέθανε..., απλά χάθηκε! Τώρα το πως???!!! Θα σας γελάσω. Από τα λεγόμενα τότε, ο μικρός είχε αλλάξει πολύ όσον αφορά την συμπαιρηφορά του...
_________________________________________________________________________________________________
Ήταν κάποτε ένας σπουδαίος ζωγράφος παθιασμένος με την Τέχνη... Παντρεύτηκε μιά πανέμορφη κοπέλα και ζούσαν μαζί... Η κοπέλα τον λάτρευε, μισούσε όμως τη ζωγραφική, την παλέτα, το πινέλο, κι όλα τα σύνεργα που της έπαιρναν τον αγαπημένο της μακριά... Όταν κάποτε αυτός της πρότεινε να την ζωγραφίσει... Αυτή δέχτηκε μόνο και μόνο για να τον ευχαριστήσει... Ζωγράφιζε για μήνες, κι η κοπέλα έμενε στο ίδιο δωμάτιο, χωρίς να βλέπει κανέναν... Ήταν τόσο όμορφο το πορταίτο που έμοιαζε με ζωντανό... Ο ζωγράφος δε καταλάβαινε όμως ότι τα χρώματά του, τα έπαιρνε από την ίδια την κοπέλα, κι η ζωή της σιγά-σιγά λιγόστευε... Θα τελείωνε το πορταίτο κι είχε μείνει μιά τελευταία πινελιά... Την πρόσθεσε κι αυτή, κι αφού κοίταξε συνεπαρμένος το δημιούργημά του γύρισε να δει την αγαπημένη του... Ήταν πεθαμένη... Από τότε λένε, το φάντασμά της στοιχειώνει έναν πύργο της Σκωτίας, και γι αυτό έχουν γίνει διάφορες εξαφανίσεις πινάκων ζωγραφικής από μουσεία της πόλης...
:χδωω: :χδωω: :χδωω: :χδωω: :χδωω: